
ប្រសិនបើអ្នកសួរមនុស្សពីអ្វីដែលពួកគេចង់ធ្វើក្នុងអំឡុងវិស្សមកាលរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំធានាថាអ្នកនឹងមិនមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកមនុស្សដែលនិយាយពាក្យថាធ្វើដំណើរនោះទេ។យោងតាមកាសែតភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ភ្ញៀវទេសចរក្នុងស្រុកប្រមាណ៤.៦លាននាក់បានធ្វើដំណើរក្នុងប្រទេសក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃនៃពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ។និន្នាការបែបនេះជាការពិតណាស់បង្ហាញថាវិស័យទេសចរណ៍ជាវិស័យមួយដែលមានតម្លៃរាប់ពាន់លានដុល្លារ។ថ្វីត្បិតតែវិស័យទេសចរណ៍ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបង្កើតការងារក៏ដោយតួយ៉ាងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនិងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងសម្បើមដល់សេដ្ឋកិច្ច។ទន្ទឹមនឹងនេះផងដែរវាក៏បង្កើតឲ្យមានផលប៉ះពាល់សង្គមនិងបរិស្ថាន។ដោយហេតុនេះហើយទើបពាក្យថា“ទេសចរណ៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព”ត្រូវបានបង្កើតឡើងនិងកំណត់ដោយអង្គការទេសចរណ៍ពិភពលោករបស់អង្គការសហប្រជាជាតិថាជាប្រភេទទេសចរណ៍ដែលដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីផលប៉ះពាល់សេដ្ឋកិច្ចសង្គម និងបរិស្ថាននាពេលបច្ចុប្បន្ននិងអនាគតរបស់ខ្លួនខណៈពេលដែលមានការរមើលថែទាំយ៉ាងជិតស្និតដល់ភ្ញៀវទេសចរណ៍បរិស្ថាននិងសហគមន៍ដែលជាម្ចាស់ផ្ទះ។ ម៉្យាងទៀតគោលការណ៍នេះត្រូវតែមានការបង្កើតនូវតុល្យភាពសមស្របរវាងកត្តាបីគឺកត្តាបរិស្ថានសេដ្ឋកិច្ចនិងសង្គម-វប្បធម៌ដើម្បីសម្រេចបាននូវនិរន្តរភាពយូរអង្វែង។ កត្តាបរិស្ថានត្រូវតែមានការថែរក្សាភាពចម្រុះនៃអេកូឡូស៊ីនិងការអភិរក្សបេតិកភណ្ឌធម្មជាតិ។ កត្តាសេដ្ឋកិច្ចត្រូវតែមានដំណើរការប្រកបដោយតម្លាភាពប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ចរយៈពេលវែងអត្ថប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គមដល់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ដែលត្រូវបានចែកចាយដោយស្មើភាពការងារមានស្ថេរភាព និង ឱកាសរកប្រាក់ចំណូល។កត្តាសង្គម-វប្បធម៌ត្រូវតែមានការគោរពចំពោះបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ និងតម្លៃប្រពៃណីរបស់សហគមន៍មូលដ្ឋានដែលរួមចំណែកដល់ការយល់ដឹងនិងអធ្យាស្រ័យ
វប្បធម៌គ្នាទៅវិញទៅមក។