វិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា មានអំណាចក្នុងការពង្រីកព្រំដែននៃចំណេះដឹង និងការយល់ដឹងរបស់មនុស្សលើវិស័យសិក្សាណាមួយដែលយើងអាចគិតបាន។ ពីគោលគំនិតនៃកែវយឹតអវកាស (ដូចជា James Webb Space Telescope) ដល់មីក្រូទស្សន៍ (ឧទាហរណ៍ Large Hadron Collider) យើងអាចសិក្សាពីគែមឆ្ងាយបំផុតនៃចក្រវាឡរបស់យើង ដើម្បីសិក្សាពីដំណើរការអាតូមិច និងអាតូមិចតូចៗ។ ភាពស្រដៀងគ្នាទាំងអស់នេះ ក៏ប៉ុន្តែ ក៏មានការឆ្នៃប្រឌិតផ្ទុយគ្នាផងដែរបានបង្ហាញអោយឃើញពីភាពខ្លាំង និងវិសាលភាពនៃវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាសព្វថ្ងៃនេះ។ យើងបានប្រមូលចំណេះដឹងជាច្រើនពីមនុស្សជាតិ ហើយ សុភាសិតមួយបានពោលថា “អ្វីដែរថេរតែមួយមុខគត់គឺការផ្លាស់ប្តូរ” មានន័យថាបច្ចេកវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រនឹងបន្តបង្កើតថ្មី និងនាំទៅរកការរកឃើញថ្មីៗនាពេលអនាគត។ ខណៈពេលដែលការរកឃើញដែលទាក់ទងនឹងវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនមានភាពរសើប ដូចជាប៉នីសុីលីន ឌីណាមិត និងសូម្បីតែតែក៏ដោយ អ្វីដែលនៅសល់ត្រូវបានសម្រេចតាមរយៈការគណនាយ៉ាងហ្មត់ចត់ យ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់ ហើយបច្ចេកវិទ្យា និងវិទ្យាសាស្ត្រកាន់តែមានភាពប្រសើរឡើងតាមពេលវេលា ជាមួយនឹងចំណេះដឹងបន្ថែម របកគំហើញកាន់តែច្រើនដែលយើងអាចរកឃើញ ដើម្បី លើក កម្ពស់ ជីវិត មនុស្ស ជំនាន់ ក្រោយ។ នោះគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃវិទ្យាសាស្ត្រ ដើម្បីកែលម្អមនុស្សជាតិឥឡូវនេះ និងទៅអនាគត ដោយបង្កើនការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីការពិត និងរបៀបប្រើប្រាស់វាដើម្បីផលប្រយោជន៍ និងការរស់រានមានជីវិតរបស់យើង និងសម្រាប់ប្រភេទសត្វផ្សេងទៀតនៅលើផែនដីរបស់យើង។ ពាក្យមួយឃ្លាដែលបានដកស្រង់ពីច្បាប់របស់ Murphy បាននិយាយថា “មានតែអ្វីដែលអាចកើតឡើងប៉ុណ្ណោះដែលនឹងកើតឡើង” មានន័យថាដែនកំណត់នៃការរកឃើញដែលយើងអាចធ្វើបានត្រូវបានកំណត់ដោយដែនកំណត់នៃពិភពលោកជុំវិញយើងដែលជាគោលបំណងរបស់វិទ្យាសាស្រ្តដើម្បីយល់ពីដែនកំណត់ទាំងនោះ។ សមត្ថភាពរបស់មនុស្សជាតិត្រូវបានកំណត់ដោយការស្រមើលស្រមៃរបស់យើងតែប៉ុណ្ណោះ ហើយផ្តល់ពេលវេលាដ៏យូរគ្រប់គ្រាន់ ការបង្កើតថ្មីនៃការស្រមើលស្រមៃជាមួយនឹងបច្ចេកវិទ្យាអាចនាំទៅរកលទ្ធភាពគ្មានដែនកំណត់ និងការរកឃើញអ្វីៗដែលមិនអាចទៅរួច។
ដោយ Jay Daniel