អត្ថបទដោយ៖ Joanna S. Cabredo
នៅប្រទេសក្រិចបុរាណជាកន្លែងដែលមានការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកលើកដំបូង អត្តពលិក និងឈ្នះកម្រងផ្កាដើមអូលីវសម្រាប់ខ្លួនឯង និងភាពរុងរឿងសម្រាប់ទីក្រុង ឬទីកន្លែងកំណើតរបស់ពួកគេ។ ថ្ងៃនេះអត្តពលិកដែលទទួលបានជោគជ័យក្នុងកីឡាអូឡាំពិកឈ្នះមេដាយមាស មេដាយប្រាក់ ឬមេដាយសំរឹទ្ធ ហើយថែមទាំងទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភយ៉ាងច្រើនទៀត ដោយមិននិយាយពីកិត្តិនាម និងភាពរុងរឿង។
ខណៈដែលអត្តពលិកនៅជុំវិញពិភពលោកប្រមូលផ្តុំគ្នានៅទីក្រុងតូក្យូសម្រាប់ការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកឆ្នាំ២០២០ ពិភពលោកមើលដោយភាពងឿងឆ្ងល់ និងរំពឹងទុកថាអត្តពលិករបស់ពួកគេនឹងនាំយកមេដាយមាសជូនពួកគេ។ កីឡាករកំពូលៗ មកពីគ្រប់ទិសទីនៃពិភពលោកប្រមូលផ្តុំកម្លាំងការពារតំណែងរបស់ពួកគេ និងបំបែកឯកទត្តកម្មនេះ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចជួយអ្វីដែលឆ្ងល់នោះទេ នៅពេលដែលជំងឺកូវីដ (Delta) រាតត្បាត តើការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកមានភាពស៊ាំនឹងរោគរាតត្បាតដែរ ឬទេ? ហេតុអ្វីបានជាពិភពលោកទទួលយកហានិភ័យបែបនេះ?
ព័ត៌មានអំពីកីឡាអូឡាំពិកផ្អើលពេញគណនី Telegram របស់ខ្ញុំ ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំចាប់ផ្តើមតាមដានយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយអត្តពលិកមួយចំនួន។ ខ្ញុំតាមដានរឿងរបស់គេដោយសម្ងាត់។ ខ្ញុំបានឃើញ ការតស៊ូ និងបញ្ហាប្រឈមរបស់ពួកគេ។ ដោយមានសក្ខីភាពជាច្រើនដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំដឹងកាន់ស៊ីជម្រៅអំពីរការតស៊ូរបស់ពួកគេ។ អត្តពលិកម្នាក់អាចដួលមួយរយដងហើយក្រោកម្តងចុងក្រោយបានយ៉ាងដូចម្តេច? មេរៀនអំពីភាពរឹងប៉ឹង និងការស៊ូទ្រាំ។ របៀបដែលពួកគេប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការព្យាយាម វិន័យ និងការបង្កើនជំនាញរបស់ពួកគេ។
ខ្ញុំបានដឹងថាអត្តពលិកមានសមត្ថភាពដូចអ្នកដទៃដែរ។ ដំណើរឆ្ពោះទៅរកជ័យជម្នះរបស់ពួកក៏មានការបរាជ័យនៅពីខាងក្រោយដែរ។ មានពួកគេជាច្រើនអ្នកបានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយការឈឺចាប់ អស់សង្ឃឹម និងក្តីសុបិនក៏ត្រូវបានបំផ្លាញ។ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃណាមួយ ពួកគេនឹងទទួលបានជ័យជម្នះដោយដណ្តើមយកមេដាយមាស។ នេះហើយជាភាពរុងរឿង។