តើអ្នកធ្លាប់ឆ្ងល់ទេថាហេតុអ្វីបានជាអ្នកនៅតែមិនអាចប្រើកាលជា ភាសាអង់គ្លេសបានត្រឹមត្រូវទាំងដែលអ្នកបានរៀនវាក្នុងថ្នាក់ជាច្រើនលើកច្រើនសារ? អ្នកដឹងតិចតួចណាស់ថា ដើម្បីរៀនកាលជាភាសាអង់គ្លេស អ្នកត្រូវរៀនតាមជំហានជាក់លាក់ម្តងមួយៗ(ផ្នែកណាមួយនៃកាល ដែលអ្នកគួរតែសិក្សាមុន ហើយផ្នែកណាដែលគួររៀនបន្ទាប់ ជាដើម)។ ជាមួយគ្នានេះ ខ្ញុំចង់ចែករំលែកនូវជំហានងាយៗចំនួន 3 ដើម្បីសិក្សាកាលភាសាអង់គ្លេសឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព។
រៀនពីទម្រង់កាលនីមួយៗ
ជាដំបូង សិស្សត្រូវសិក្សាពីរបៀបបង្កើតកាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវ (ត្រូវដឹងថា តើទម្រង់Present Simple មានអ្វីខ្លះ?)។
ឧទាហរណ៍:
-She is an Aii student. (Present Simple ប្រើជាមួយ be)
-She goes on foot to school every day. (Present Simple ប្រើជាមួយ កិរិយាស័ព្វផ្សេងទៀត)
រៀនប្រើប្រាស់កិរិយាស័ព្វក្នុងកាលនីមួយៗឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
នេះគឺជាពេលដែលសិស្សសិក្សាអំពីរបៀបប្រើកិរិយាសព្ទចម្បងឱ្យបានត្រឹមត្រូវនៅក្នុងរយៈពេលជាក់លាក់នៅក្នុងភាសាអង់គ្លេស។វាទាក់ទងទៅនឹងការបន្ថែម“-s-/es/-ies”ទៅលើកិរិយាស័ព្វពេលប្រើជាមួយនឹងមនុស្សទី៣ឯកវចនៈ(ដូចនៅក្នុង Present Simple)ឬ ការបន្ថែម”-ed” ទៅលើកិរិយាស័ព្វមិនប្រែប្រួល ដូចនៅក្នុង Past Simple ជាដើម។
ឧទាហរណ៍:
-She buys me a cake every year. (buys ប្រើជាមួយ She, Present Simple)
-They stabbed him in the back last night. (stabbed ប្រើ ក្នុងកាល Past Simple)
រៀនពីអត្ថន័យ និងការប្រើប្រាស់កាលនីមួយៗ
នេះគឺជាដំណាក់កាលចុងក្រោយនៃការសិក្សាកាលជាភាសាអង់គ្លេស។ សិស្សត្រូវបានណែនាំឱ្យរៀនពីរបៀបប្រើភាសាអង់គ្លេសនីមួយៗក្នុងបរិបទត្រឹមត្រូវ។
ឧទាហរណ៍ យើងប្រើ Present Simpleសម្រាប់ទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃ ការពិតទូទៅ តារាងពេលវេលា ប្រយោគលក្ខខណ្ឌសូន្យ (zero conditional) ចំណែកឯ Past Simpleត្រូវបានប្រើសម្រាប់សកម្មភាពដែលបានបញ្ចប់ជាមួយពេលវេលាមួយជាក់លាក់
ទម្លាប់អតីតកាល សកម្មភាពដែលបានកើតឡើងបន្តបន្ទាប់គ្នា សកម្មភាពដែលរំខានPast Continuous ប្រយោគលក្ខខណ្ឌទី២ (Second Conditional) ជាដើម។
យើងអាចសន្និដ្ឋានបានថា មិនថាសិស្សកំពុងសិក្សាកាលណាមួយនោះទេ ពួកគេត្រូវតែចាប់ផ្តើមដោយរៀនទម្រង់នៃកាលនោះជាមុនសិន។ បន្ទាប់មក បន្តសិក្សាការប្រើប្រាស់កិរិយាស័ព្វក្នុងកាលនីមួយៗឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
ហើយបញ្ចប់ការស្វែងយល់ពីអត្ថន័យ និងការប្រើប្រាស់កាលនោះ៕